We hebben de verschillen tussen klasse en type behandeld in de normen voor decibelmeters in een vorige post, maar wat zijn de verschillen tussen een geluidsniveaumeter van Klasse 1 en Klasse 2?
De normen waaraan we werken, zoals IEC 61672-1: 2002 of BS EN 61672-1: 2003, definiëren een breed scala aan prestatiecriteria waaraan het instrument moet voldoen. Deze criteria zijn vaak behoorlijk technisch complex en gedetailleerd en hebben toleranties die daarmee samenhangen. In de huidige norm IEC 61672-1: 2002 zijn er twee niveaus van tolerantie en deze staan bekend als klasse 1 en klasse 2.
In een ideale situatie zou het instrument precies het middenpunt of ontwerpdoel van deze criteria bereiken en zou elke geluidsniveaumeter precies hetzelfde meten. Elk onderdeel van de geluidsniveaumeter heeft echter enige vorm van tolerantie of variatie van de ene component naar de volgende.
Alle elektronische componenten die in een geluidsniveaumeter worden gebruikt, zoals weerstanden, condensatoren en zelfs microprocessors, zullen zeer kleine verschillen hebben en deze tellen allemaal op om elk instrument een eigen variatie op het ideaal te geven. Er zijn ook andere factoren, zoals de onzekerheid van de metingen die worden uitgevoerd wanneer een instrument wordt ontworpen of gecontroleerd. De apparatuur die wordt gebruikt om een geluidsniveaumeter te testen, heeft zelf een zekere mate van tolerantie en al deze factoren tellen op.
Wat betekent het?
Vanwege deze variaties kunnen fabrikanten toleranties krijgen van het ontwerpdoel. Een voorbeeld hiervan is de limieten voor frequentiecoëfficiënt en tolerantie die zijn gedefinieerd in IEC 61672-1: 2002.
Bij de referentiefrequentie van 1 kHz zijn de tolerantielimieten voor Klasse 1 /- 1,1dB en voor Klasse 2 is de tolerantie /- 1,4dB.
Aan de onderste en bovenste uiteinden van het frequentiebereik zijn de toleranties groter. Bij 20Hz zijn de toleranties /- 2,5dB voor Klasse 1 en /- 3,5dB voor Klasse 2.
Bij 16 Hz zijn de toleranties 2,5 dB, -4,5 dB voor Klasse 1 en 5,5 dB en -∞ž dB voor Klasse 2.
Bij hogere frequenties geldt hetzelfde. De toleranties voor een klasse 1-instrument zijn krapper bij frequenties boven 8 kHz, waarbij de toleranties bij 10 kHz 2,6 dB, -3,6 dB bij Klasse 1 en 5,6dB, -∞ voor Klasse 2 zijn.
Bij een hogere frequentie van 16 kHz zijn de toleranties 3,5dB, -17dB voor Klasse 1 en 6,0dB, -∞ž dB voor Klasse 2.
Zoals u kunt zien, moet aan de uiteinden van het frequentiebereik een Klasse 1-instrument een betere respons hebben en aan de strengere toleranties voldoen.
Het is vrij moeilijk om een eenvoudig antwoord te geven op hoe nauwkeurig een Klasse 1-instrument verzen een Klasse 2-instrument zou zijn, omdat er veel verschillende punten zijn waarop ze zouden verschillen, maar in eenvoudige termen zal een Klasse 1 geluidsniveaumeter moeten meten over een breder frequentiebereik dan een Klasse 2-instrument en voldoet aan strengere toleranties voor alle prestatiecriteria.
Welke heb je nodig?
Of u een Klasse 1 of een Klasse 2 geluidsniveaumeter nodig heeft, hangt grotendeels af van de toepassing waarvoor u het instrument gaat gebruiken.
Vind uw ideale Optimus geluidsniveaumeter
Als voorbeeld, de 2005 Regeling geluidsniveau op het werk bepaalt dat een geluidsniveaumeter moet voldoen aan "ten minste Klasse 2 van BS EN 61672-1: 2003 (de huidige instrumentatienorm), of ten minste Type 2 van BS EN 60804: 2001 (de vroegere norm) ".
Als het instrument dat u gebruikte voor lawaai op het werk Klasse 1 van BS EN 61672-1: 2003 ontmoette, dan zou het geschikt zijn als een Klasse 1 geluidsniveaumeter een betere prestatiespecificatie zou hebben dan een Klasse 2-instrument.
Als u werkt met een omgevingsruisstandaard, kan dit specificeren dat het instrument Klasse 1 moet zijn. ISO 20906: 2009 "Onbewaakte bewaking van vliegtuiggeluid in de buurt van luchthavens" stelt dat ".. zich moet conformeren aan de elektro-akoestische prestatiespecificaties van IEC 61672-1 voor een geluidsniveaumeter klasse 1. "