W poprzednim poście omówiliśmy różnice między standardami klasy i typu w decybelach, ale jakie są różnice między miernikiem poziomu dźwięku klasy 1 i klasy 2?
Normy, do których pracujemy, takie jak IEC 61672-1: 2002 lub BS EN 61672-1: 2003, definiują szeroki zakres kryteriów wydajności, które musi spełniać instrument. Kryteria te są często dość skomplikowane technicznie i szczegółowe oraz mają związane z nimi tolerancje. W obecnej normie IEC 61672-1: 2002 istnieją dwa poziomy tolerancji, które są znane jako klasa 1 i klasa 2.
W idealnej sytuacji instrument spełniałby dokładnie te kryteria, a każdy miernik poziomu dźwięku mierzyłby dokładnie to samo. Jednak każdy element w mierniku poziomu dźwięku będzie miał pewną formę tolerancji lub zmiany między poszczególnymi komponentami.
Wszystkie podzespoły elektroniczne używane w mierniku poziomu dźwięku, takie jak rezystory, kondensatory, a nawet mikroprocesory, będą miały bardzo niewielkie różnice, a te wszystkie sumują się, aby nadać każdemu instrumentowi własną odmianę od ideału. Istnieją również inne czynniki, takie jak niepewność pomiarów dokonywanych podczas projektowania lub weryfikacji przyrządu. Sprzęt używany do testowania miernika poziomu dźwięku sam w sobie ma pewien poziom tolerancji i wszystkie te czynniki sumują się.
Co to znaczy?
Ze względu na te różnice producenci mają dopuszczalne tolerancje względem celu projektowego. Przykładem tego są granice ważenia częstotliwości i tolerancji określone w normie IEC 61672-1: 2002.
Przy częstotliwości odniesienia 1 kHz granice tolerancji dla klasy 1 wynoszą /- 1,1 dB, a dla klasy 2 tolerancja wynosi /- 1,4 dB.
W dolnej i górnej części zakresu częstotliwości tolerancje są szersze. Przy 20 Hz tolerancje wynoszą /- 2,5 dB dla klasy 1 i /- 3,5 dB dla klasy 2.
Przy 16 Hz tolerancje wynoszą 2,5 dB, -4,5 dB dla klasy 1 i 5,5 dB oraz -∞ˆž dB dla klasy 2.
Przy wyższych częstotliwościach obowiązuje to samo. Tolerancje dla instrumentu klasy 1 są ściślejsze przy częstotliwościach powyżej 8 kHz, a tolerancje przy 10 kHz wynoszą 2,6 dB, -3,6 dB dla klasy 1 i 5,6 dB, -ˆ∞ dla klasy 2.
Przy wyższej częstotliwości 16 kHz tolerancje wynoszą 3,5 dB, -17 dB dla klasy 1 i 6,0 dB, -∞ˆ dB dla klasy 2.
Jak widać, na krańcach zakresu częstotliwości instrument klasy 1 musi mieć lepszą odpowiedź i musi spełniać bardziej rygorystyczne tolerancje.
Trudno jest dać prostą odpowiedź na to, jak dokładny byłby instrument klasy 1 w porównaniu z instrumentem klasy 2, ponieważ istnieje wiele różnych punktów, w których będą się różnić, ale w prostych słowach miernik poziomu dźwięku klasy 1 będzie musiał mierzyć w szerszym zakresie częstotliwości niż instrument klasy 2 i spełniają bardziej rygorystyczne tolerancje dla wszystkich kryteriów wydajności.
Czego potrzebujesz
Niezależnie od tego, czy potrzebujesz miernika poziomu dźwięku klasy 1, czy klasy 2, zależy on w dużej mierze od aplikacji, do której będziesz używać instrumentu.
Znajdź swój idealny miernik poziomu dźwięku Optimus
Na przykład w rozporządzeniu w sprawie kontroli hałasu w pracy z 2005 r. Stwierdzono, że miernik poziomu dźwięku powinien spełniać „co najmniej klasę 2 normy BS EN 61672-1: 2003 (aktualny standard oprzyrządowania) lub przynajmniej typ 2 normy BS EN 60804: 2001 (poprzedni standard) ”.
Jeśli przyrząd, którego używałeś do szumu w miejscu pracy, spełniał klasę 1 normy BS EN 61672-1: 2003, to byłoby odpowiednie, ponieważ miernik poziomu dźwięku klasy 1 miałby lepszą specyfikację wydajności niż instrument klasy 2.
Jeśli pracujesz nad normą hałasu środowiskowego, może to oznaczać, że przyrząd powinien być klasą 1. Na przykład ISO 20906: 2009 „Bezobsługowy monitoring dźwięku statku powietrznego w pobliżu lotnisk” stwierdza, że „… jest zgodny z elektroakustycznymi specyfikacje wydajności IEC 61672-1 dla miernika poziomu głośności klasy 1. ”